دوفصلنامه علمی تخصصی مطالعات کودک و خانواده/ سال اول/ شماره 1/ بهار و تابستان1401،ص175-163 چکیده دوران شیرخوارگی حساس‌ترین مرحله از مرحله رشد و تکامل کودک است. بنابراین، در این برهه از زندگی، باید توجه بیشتری به مراقبت از تغذیه و سلامت کودک داشت. شیر مادر، بهترین غذا برای کودک محسوب میشود که اگر نوزاد به طور مستقیم از سینه مادر تغذیه کند، فواید آن دوچندان میشود. خداوند متعال نیز به شیرخوردن مستقیم کودک از مادر توجه ویژه داشته است، به گونهای که یکی از شرایط شیر خوردن برای محرمیت رضاعی را شیر خوردن مستقیم کودک از مادر دانسته است. از این رو، این مسئله مطرح میشود که چه حکمتی در شیر خوردن کودک به صورت مستقیم وجود دارد؟ این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و بررسی اسنادی، به پاسخ این سئوال میپردازد که فلسفه اشتراط شیرخوردن مستقیم نوزاد از مادر، چه نقشی در محرمیت رضاعی دارد؟ یافتههای پژوهش حاکی از این است که خداوند خواسته است تا با حکم به شیر دادن مستقیم، به والدین بیاموزد که اولاً، کودک باید تغذیه سالم داشته باشد. ثانیاً، کودک علاوه بر تغذیه سالم، به آرامش و محبت نیز احتیاج دارد. ثالثاً، محرمیت رضاعی زمانی محقق میشود که کودک مستقیم از سینه زن شیر بخورد؛ اگر زن شیر را بدوشند و به کودک بخورانند، محرمیت رضاعی محقق نخواهد شد.
)