اشتغال زنان و آسیبهای همسری و مادری با تأکید بر آموزه‌های دینی/ فاطمه سادات موسوی / سنا خلف حیاوی

چکیده
یکی از جلوه‌های حضور زنان در جامعه، اشتغال است. اشتغال به معنای کار درآمدزا و فعالیتی است که زنان با خروج از منزل و در اوقات معین بدان مشغول هستند و در مقابل از حقوق و مزایایی برخوردار می‌شوند. با توجه به ویژگی‌های خاص زنان و مسئولیت‌های مهم و متعددی که در خانه بر عهده دارند، اشتغال باعث ایجاد آسیب‌هایی برای نقش همسری و مادری  می‌شود. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و با تأکید بر آموزه‌های دینی به بیان آسیب‌‌های خانوادگیِ (نقش همسری و مادری) برخاسته از اشتغال زنان پرداخته است. از جمله آسیب‌های نقش همسری می‌توان به:اختلال در روابط با همسران، استقلال مالی و احساس عدم وابستگی و کاهش میل به فرندآوری؛ و برای آسیب‌های نقش مادری: اختلال در روابط عاطفی با فرزندان، دوگانگی تربیت فرزندان  و از بین رفتن احساس امنیت اشاره‌ کرد. دستاورد مشخص این پژوهش آن است که اسلام حضور اجتماعی زنان را نفی نمی‌کند، اما با تأکید بر خانواده، حضور زن را مطابق با محدودۀ شرعی و همچنین در کارهای متناسب با شأن و جنسیت زنانه مجاز می‌شمارد.