یکی از رایج‌ترین اختلالات بالینی در کودکان، اختلال لجبازی می‌باشد. لجبازی عبارت است از پافشاری بر روی نظر و عقیدۀ خود و مخالفت با نظر و عقیدۀ دیگران یا مقاومت در مقابل هر چه که منافع و مصالح شخص را به خطر می‌اندازد. این رفتار ناسازگارانه که در بسیاری از کودکان به چشم می‌خورد، نوعی نمایش احساس نفرت و خصومت نسبت به والدین و اطرافیان می‌باشد. لجبازی و نافرمانی ممکن است به‌صورت آگاهانه و از روی اراده و یا به‌صورت ناآگاهانه و بر اثر عادت صورت پذیرد و غالباً ریشه در تربیت خانوادگی و شرایط حاکم بر خانواده دارد. این اختلال می‌تواند به اشکال گوناگون از جمله عدم همکاری، مشاجره، حاضرجوابی، نافرمانی و رفتار خصمانه خود را نشان دهد. درمان اختلال لجبازی عمدتاً مبتنی بر اصلاح رفتار والدین، آموزش روانشناختی کودک، آموزشهای ترکیبی (والدین-کودک) و دارو درمانی است. با توجه به اهمیت جایگاه و نقش محوری کودکان در ساختار آینده جامعه و میزان بالای شیوع این اختلال در آنان و همچنین پیامدهای نامطلوبی که می‌تواند در پی داشته باشد، در این مقاله با استفاده از روش توصیفی، علل مختلف لجبازی کودکان و شکل های بروز آن را بررسی نمودیم و به بیان راه حلهای مفید در این زمینه پرداختیم .
)