مقاله پیش‌رو با موضوع «نقش همبازی در رشد شخصیت و خلاقیت کودک»است. در انسان شناسی دینی، انسان موجودی دو بعدی و متشکل از روح و جسم است. به دلیل ارتباط تنگاتنگ روح و جسم نقش روح در رشد و تکامل شخصیت انسان و تشکیل هویت اصلی او را نمی توان نادیده گرفت. از آنجا که انسان از دوران کودکی در مرحله رشد جسمانی قرار دارد، هرگونه بی توجهی و سهل انگاری از سوی والدین یا متولیان امور کودک، در تأمین نیاز های وی، در این مقطع سنی خسارات جبران ناپذیری در سرنوشت آینده و رشد طبیعی او به دنبال خواهد داشت. امروزه با ورود فناوری هایی از قبیل تلفن همراه ، تبلت و غیره در بین کودکان، توجه کمتری نسبت به بازی و تحرکات بدنی و همبازی میشود. بازی با همسالان و بزرگترها در اعتماد به نفس ورفع نیاز های وی و بروز توانایی ها و استقلال کودک نقش بسزایی دارد و بی توجهی به این مسائل آسیب های جدی به کودک و آینده او وارد خواهد کرد. روش تحقیق در این مقاله نقلی – وحیانی و روش گردآوری آن، کتابخانه ای و روش پردازش اطلاعات، توصیفی می باشد.
)