مقاله پیشرو با موضوع «نقش هم‌بازی در رشد شخصیت و خلاقیت کودک» است. درانسانشناسی دینی، انسان موجودی دو بعدی و متشکل از روح و جسم است. به دلیل ارتباطتنگاتنگ روح و جسم نقش روح در رشد و تکامل شخصیت انسان و تشکیل هویت اصلی او رانمیتوان نادیده گرفت. ازآنجاکه انسان از دوران کودکی در مرحله رشد جسمانی قرار دارد،هرگونه بی‌توجهی و سهلانگاری از سوی والدین یا متولیان امور کودک، در تأمین نیازهای وی،در این مقطع سنی خسارات جبران‌ناپذیری در سرنوشت آینده و رشد طبیعی او به دنبال خواهد داشت. امروزه با ورود فناوری‌هایی از قبیل تلفن همراه، تبلت و غیره در بین کودکان، توجه کمترینسبت به بازی و تحرکات بدنی و هم‌بازی می‌شود. بازی با همسالان و بزرگ‌ترها دراعتمادبهنفس و رفع نیازهای وی و بروز توانایی‌ها و استقلال کودک نقش بسزایی دارد وبیتوجهی به این مسائل آسیب‌های جدی به کودک و آینده او وارد خواهد کرد.روش تحقیق در این مقاله نقلی – وحیانی و روش گردآوری آن، کتابخانه‌ای و روش پردازش اطلاعات، توصیفی است. دستاورد این پژوهش این است که رشد شخصیت و خلاقیت کودک ارتباطبسیاری با لزوم داشتن هم‌بازی و برقراری تعاملات اجتماعی دارد، به‌طوری‌که عدم توجه به این امر سبب اختلالت شخصیتی و ناسازگاری فرد در آینده خواهد داشت.
)